Auteursarchief: ondinedekroon

Over ondinedekroon

I am an artist from the Netherlands using printmaking in an unconventional way. I like to communicate with my work on the internet and exchange ideas and discuss my works with other artist all over the world.

Long time no see!

Posted on by
2

Afgelopen zaterdag was iedereen nog in de verwarring van de overdaad aan vrije tijd in de euforie van de ontluikende lente.

Heemraadssingel Scatebaan

Schilderen, bootkamp, breakdance en steppen. De Heemraadssingel bruiste van de activiteit en creativiteit.

Vervolgens werden we door verschillende autoriteiten tot kalmte en voorzichtigheid gemaand.

Burgemeester Aboutaleb hield een pleidooi om vooral thuis te blijven en daarmee de corona epidemie in te perken. Om daarmee de zorg te ontlasten en de kwetsbaren onder ons te beschermen. De meeste Rotterdammers geven daar gehoor aan en vanaf zondag was het weer stil.

Ik maakte mij in het bijzonder zorgen over een oude Chinese mevrouw, die ik regelmatig tijdens mijn zondagse hardlooprondje tegenkom.

Gelukkig trof ik haar zondag weer, snelwandelend over de singel. Ze verzekerde mij dat zij in good health verkeerde! Duimen omhoog. Ik weet niet hoe zij heet, omdat de ontmoetingen in volle vaart van onze sportieve activiteiten plaatsvinden. Een andere keer dat wij elkaar lange tijd niet hadden ontmoet zij zei: Long time no see!

Er wonen veel Chinezen in onze wijk, er is ook een Chinees bejaardentehuis aan de Graaf Florisstraat, een zijstraat van de Singel. Chinese ouderen staan erom bekend dat zij goed voor hun gezondheid zorgen, actief blijven. Er loopt ook een oudere Chinese meneer over de Singel die acrobatische toeren uitvoert. Opeens hangt hij dan hoog in een verkeersbord!

Mijn gedachte gaat uit naar de bejaarden die nu afgeschermd zijn van de buitenwereld en niet meer naar de Singel kunnen om te genieten van het voorjaar.

snelwandelen, ouderen, Heemraadssingel

Ontluikende lente.

Posted on by
Beantwoorden

De Goudenregen doet zijn naam eer aan en er zijn ganzenkuikens op de Singel. De regenbuien van begin maart maken langzaamaan plaats voor meer zonnige perioden. Ondertussen is de wereld in de ban van de Coronaepidemie. De scholen hier zijn nu nog open. Voor de kinderen vormt de les over de Heemraadssingel een aangename afwisseling op hun normale schooldag. Ik neem ze mee naar de Singel, om daar hun inspiratie vast te leggen in schets. Terug op school werken ze die uit op een linoleumplaatje van 15 x 15 cm. De opdracht luidt: maak een ornament voor de huizen van de Singel. Voor het afdrukken van hun “tegeltjes” komen de kinderen in groepjes van 5 naar mijn atelier wat zich een verdieping lager in het zelfde gebouw bevindt. Ik ga er twee pagina’s in het boek mee vullen: De titelpagina en de pagina met de namen van de deelnemers.

Voor ik afscheid neem vragen de kinderen of ik nog vaker kom!

Filmpje: Tekenen op de Singel

tekenen op de Heemraadssingel

Filmpje Afdrukken

afdrukken op de pers in het atelier

Lezing op 7 maart in het Nieuwe Wijkpaleis

Posted on by
1
linoleumsnede proces Hoekhuis Mathenesserlaan Heemraadssingel

Hoekhuis Mathenesserlaan Heemraadssingel, linoleumsnede.

Ets Singeldingen Jeroen Allart Stang Gubbels Inez Odijk Gemma Plum Carine Hooikaas

Ets Singeldingen door: Jeroen Allart, Daphne Bom, Stang Gubbels, Inez Odijk, Gemma Plum, Carine Hooikaas, Ewoud van Rijn, Merete Utke Schioler, Luci Craamer, Karin Voogd, Trudie Klever, kinderen en voorbijgangers.

Lezing

Ik ben Ondine de Kroon en ik ben kunstenares. Ik heb hier in het Wijkpaleis een atelier waarin een grote drukpers staat. Daarop maak ik prenten. Afbeeldingen in oplage, een soort stempels.

Ik ga jullie vertellen over het project wat ik aan het uitvoeren ben. Het heet De Singel is ongeveer een Gedicht.

Als ik aan het werk ben op mijn atelier en even niet verder kom, dan ga ik een wandelingetje maken over de Heemraadssingel. Als ik dan de bomen en de huizen en het water heb gezien, dan word ik rustig en leeg in mijn hoofd en dan… dan kom ik op nieuwe ideeën. Zo ben ook op het idee van het Reuzenboek gekomen. Een boek over de Singel.

Het wordt een langwerpig boek van 80 bij 180 cm groot. De bladzijden zijn zó groot dat je er mee moet wandelen om ze om te kunnen slaan. Je maakt op die manier een wandeling over de Singel.

Omdat ik dit niet in mijn eentje wilde doen heb ik gevraagd of anderen ook mee wilden doen. Kinderen zien andere dingen, jongeren weer andere dingen en wat dacht je van andere kunstenaars?

Het gaat niet alleen om het kijken maar ook om het letterlijk meemaken, als ik mensen help om te kijken en te maken wat zij in hun omgeving zien….

Daarom heb ik kinderen van de Mariaschool, die ook in dit gebouw zit, gevraagd om mee te helpen met het maken van het boek. Ook vroeg ik jongeren van het Designcollege op de Beukelsdijk. En er hebben volwassenen meegewerkt: studenten van de Volksuniversiteit, kunstenaars uit de buurt. Maar gewone mensen op de Singel hebben ook mee getekend, bijvoorbeeld de meneer van de kiosk van Singeldingen, 

Wat komt er in het boek?

Bomen en huizen en de Singel zelf, het water en het park met de mensen en de dieren, verkeersborden en hondenpoep. Een stukje van het riool wat naar het gemaal op het Heemraadsplein gaat.

Als het boek af is, nou ja af… geef ik het aan de Mariasschool. Die mag er dan zelf aan verder werken. Af komt het niet, dat was ook nooit de bedoeling. Het is de bedoeling dat het zoals dat je een steentje in het water van de Singel gooit er golfjes ontstaan, steeds meer. Zo zou ik willen dat er steeds meer naar de Singel gekeken wordt en Kunst over gemaakt wordt, liedjes, gedichten, verhalen, druksels en tekeningen. Dus vraag ik aan de Mariasschool of ze het boek willen uitlenen aan andere scholen of buurthuizen zodat er steeds verder aan gewerkt kan worden.

Wil je op de hoogte gehouden worden? Abonneer je dan op mijn blog.

DE ONDERWERELD

Posted on by
Beantwoorden
riool, onderwereld, Heemraadsingel

DE ONDERWERELD boekje gemaakt door jongeren van het Rotterdams Designcollege

gemaal Westersingel Designcollege Rotterdam

leerlingen krijgen een rondleiding bij het Rioolgemaal aan de Westersingel

De Heemraadssingel wordt rond 1900 aangelegd volgens een stadsplan van De Jongh.

De afvoer van rioolwater is van meet af één van de functies van de Singel die net als de Westersingel in verbinding staat met de Maas.Op het Heemraadssplein staat dan ook een Rioolgemaalhuisje. Samen met de tweede jaars leerlingen gingen we kijken hoe het er zoal onder de Heemraadssingel zou kunnen uitzien? Dit resulteerde in een prachtig harmonicaboekje in ets.

droge naald onderwereld,

Detail boek de ONDERWERELD

Etsen en Monoprints maken met de kinderen van de Mariaschool

Posted on by
Beantwoorden

Afgelopen week heb ik droge naald etsen gemaakt met leerlingen van groep 5 en 6. Zij hebben op de singel getekend wie en wat zich achter de ramen zou kunnen bevinden. Daarna hebben zij op school een ets gekrast in een pvc plaatje. Op mijn atelier hebben ze die afgedrukt

.

Eerder maakten wij hoogdrukken met groep 1 en 2

Met groep 3 en 4 maakten we monoprints.

SINGELDINGEN

Posted on by
Beantwoorden

door o.a. Jeroen Allart, Stang Gubbels, Inez Odijk, Karin Voogd, Daphne Bom, Luci Colstee, Gemma Plum, Carine Hooikaas, Merete Utke Schiøler, Trudi Klever, John Neve

Eén pagina van het  Singelboek is een samengestelde ets door verschillende kunstenaars gemaakt.
Gezamenlijk met de bezoekers maakten de kunstenaars deze ets tijdens het festival Singeldingen. Singeldingen vindt  jaarlijks in het voorjaar en de vroege zomer plaats, buiten op de Heemraadssingel rond een tijdelijke kiosk.

Ik had twee zinkplaten met een laagje vernis naar de kiosk meegenomen. Deelnemers konden met etsnaalden tekeningen op de zinkplaten aanbrengen. Die regenachtige zaterdag en zonnige zondag in juni, kwamen er 15 kunstenaars, meer dan ik had durven hopen!

Samen een kunstwerk maken vergt nogal wat flexibiliteit. Het ging om associatie en waar leg je dan de grens? Mag je bijvoorbeeld dóór iemands tekening heen tekenen?

Bastiaan van drie tekende een mooie cirkel: “een fiets”, zei hij! Carine Hooikaas, kunstenaar,  maakte die af. Karin Voogd, kunstenaar, werkte op zondag zorgvuldig om een tekening van Merete Utke Schiøler heen, die zij zaterdag in de vernis op de etsplaat had gekrast.

Soms helpt de voorzienigheid een handje mee. Ewoud van Rijn, kunstenaar en docent grafische kunsten, kwam toevallig langs. En ook hem wist ik te strikken voor een bijdrage.

De opdracht die ik gaf was: Teken, ets, schets mensen en dieren van de Singel. Laat je inspireren op wat er te zien is en sta open voor ingevingen.

Ook hier ging het lot met de kunstenaars aan de haal. Daphne Bom, kunstenaar,  bedacht mensen met streepjes kleding. Even later stonden er twee als Daltons verkleedde jongens bij ons te kijken.

Ik bemoeide me meer met de coördinatie dan met de artistieke invulling. Zo had ik geen regels gesteld over het gebruik van tekst en de platen en was er geen onder- of bovenkant afgesproken.
Een meisje,ongeveer 10 jaar, had in netjes meisjeshandschrift, maar toch groot SINGELDINGEN, geschreven. Ik sprak mijn twijfels uit over die opvallende tekst. Zou ik die in het boek opnemen of weglaten?                                                            

Hierdoor ontstond een discussie onder de deelnemers.                                         Waarom vond ik dat? Het leek op een reclame voor Singeldingen, dat wilde ik liever niet. Iemand opperde of dat wel zo erg was;  Singeldingen bood mij immers de mogelijkheid om aan het grote boek te werken. Een ander opperde een compromis: laat het woord, SINGEL staan, en haal DINGEN weg. Een derde wilde het hele woord laten staan, (immers door een kind gemaakt). De tekst zou niet opvallen omdat het toch in spiegelbeeld kwam te staan en als ik het ondersteboven plaats zou het in het geheel opgaan. Dit was een oplossing waarin ik mij kon vinden.                                                  De zaterdag erop heb ik de platen samen met de deelnemers op mijn nieuwe atelier in het Wijkpaleis afgedrukt.

 

Connecties

Posted on by
Beantwoorden

Begin juni heb ik mijn drukpers verhuisd naar “Het Nieuwe Wijkpaleis”. De bouwer van de pers heeft de loodzware machine uit elkaar gehaald. Met behulp van Jeroen en Elco zijn de enorme persrollen  van 70 en 90 kg , één trap naar beneden en twee etages om hoog gesjouwd. Op de 2e etage van de Claes de Vrieselaan 72 vlak bij mij om de hoek in Rotterdam Middelland is het apparaat weer gemonteerd.

Met de verhuizing kom ik in een gemeenschap van ambachtslieden en ondernemers; een pottenbakker, een wever, een breifabriekje en een ingenieur. Ook kom ik onder één dak met ”de Mariaschool”. Op die manier hoop ik meer contacten te maken binnen mijn werk als kunstenaar en docent en hoop ik meer verbinding te kunnen leggen met mijn eigen omgeving, de buurt en zijn bewoners.

Het belangrijkste contact is met “De Groene Connectie” ontstaan.

“De Groene Connectie” is een initiatief, dat groenstroken met elkaar verbindt binnen een route van 8 kilometer door het Gebiedsdeel Delfshaven. Een belangrijke ader daarin vormt de Heemraadssingel. Dit deel van de route zal komende seizoenen in het bijzonder onder de aandacht worden gebracht onder de noemer: “Van wie is de Heemraadssingel?”

Het doel van de “De Groene Connectie” is om door middel van culturele en ecologische workshops de bewoners te betrekken bij hun omgeving en ze te informeren over stadsontwikkeling. Hierin vonden wij elkaar.

Ik ben een schakel in het contact met de bewoners, samen met andere kunstenaars, bewoners van de Heemraadssingel en met de “Stichting Boulevard”. De bewonersorganisatie van de Heemraadssingel en de Mathenesserlaan.

De deelnemers aan de verschillende projecten worden uitgenodigd om hun visie op de Heemraadssingel te geven.

Deelnemers aan De Singel ≈ een gedicht vertellen hieronder:

190413_0029

190413_0026

 

Etsen op de Singel

Etsen op de Heemraadssingel

Onderweg

Posted on by
Beantwoorden
work in progress

werk in uitvoering

Met het ‘reuzenprentenboek’: de Singel = een gedicht wil ik bereiken dat je letterlijk wandelt met de pagina’s. Ik wandel met jullie op weg naar mijn Heemraadssingelboek.

Jaren geleden, zag ik op een tentoonstelling van Anselm Kiefer een loodzwaar reuzenboek. Het was zó groot, dat je voor het omslaan van de bladzijden moest lopen. Die fysieke interactie met het kunstwerk maakte indruk op mij.

Het woord wandelen komt taalkundig van veranderen, heen en weer wenden. Als ‘kijker’ van mijn boek, nodig ik uit figuurlijk stappen te nemen. Die beweging verandert je zichtpunt.

Mijn wandeling is een metafoor voor de weg die ik bewandel om te komen tot een kunstwerk. Het is een onbekend pad, poëtisch en zinnenprikkelend. Onderweg raak ik soms verdwaald, verrast, en kom ik terug om mijn weg te vervolgen met nieuwe inzichten.

Ik wil mensen aan de hand nemen om een eindje met mij mee te lopen voor medewerking aan mijn project. Gezamenlijk leveren we een bijdrage, via omzwervingen belanden we op het pad dat leidt tot het maken van het reuzenprentenboek.

Het kost tijd om mensen te verleiden mee te werken. De vertraging, stap voor stap, levert onverwacht plezier op. Al wandelend aan de Singel en de zijpaden ontmoet ik interessante mensen die op een of andere manier een band hebben met de singel of met de wijk.

Nico Haasbroek, journalist en ‘Middellandman’*, die net om de hoek van de singel woont, loopt er zijn dagelijkse rondjes met de hond. Hij gaf mij een duwtje in de rug door mij bij zijn bewonersvereniging te introduceren.

Vorige week kwam ik bij Mooi Weer & Zo. Dat is een theatercafé aan de ’s Gravendijkwal. Ik zag daar een toneelstuk over Maria Stuart. Ik was uitgenodigd door de Stichting Boulevard. Dat is de bewonersvereniging van de Heemraadssingel (en Mathenesserlaan,) zij zijn met een ‘cultuurclubje’ de culturele plekken in de wijk aan het inventariseren. Tijdens het toneelstuk kreeg je een uitgebreide maaltijd, met gerechten die elk iets met het leven van Maria Stuart te maken hadden. Met gevulde maag is het goed lobbyen.

Een andere verrassende ontmoeting was die met Robert Jager. Hij is de motor achter de camping in het Branco van Dantzigpark. Mij hielp hij (met mijn stappenplan om) een buurtinitiatief te beginnen.

Ik wend mij heen en weer om (financiële) steun voor mijn project te krijgen, om technische problemen op te lossen en begeef mij op voor mij onbekende paden en geniet niet alleen van het uitzicht maar vooral van de weg.

 

.

* Journalist Nico Haasbroek ging een tijd lang undercover als Middenlandman door de Rotterdamse wijk Middelland en schreef daar columns over. De Middellandman, uitgeverij Trichis.