Hoekhuis Mathenesserlaan Heemraadssingel, linoleumsnede.

Ets Singeldingen door: Jeroen Allart, Daphne Bom, Stang Gubbels, Inez Odijk, Gemma Plum, Carine Hooikaas, Ewoud van Rijn, Merete Utke Schioler, Luci Craamer, Karin Voogd, Trudie Klever, kinderen en voorbijgangers.

Lezing

Ik ben Ondine de Kroon en ik ben kunstenares. Ik heb hier in het Wijkpaleis een atelier waarin een grote drukpers staat. Daarop maak ik prenten. Afbeeldingen in oplage, een soort stempels.

Ik ga jullie vertellen over het project wat ik aan het uitvoeren ben. Het heet De Singel is ongeveer een Gedicht.

Als ik aan het werk ben op mijn atelier en even niet verder kom, dan ga ik een wandelingetje maken over de Heemraadssingel. Als ik dan de bomen en de huizen en het water heb gezien, dan word ik rustig en leeg in mijn hoofd en dan… dan kom ik op nieuwe ideeën. Zo ben ook op het idee van het Reuzenboek gekomen. Een boek over de Singel.

Het wordt een langwerpig boek van 80 bij 180 cm groot. De bladzijden zijn zó groot dat je er mee moet wandelen om ze om te kunnen slaan. Je maakt op die manier een wandeling over de Singel.

Omdat ik dit niet in mijn eentje wilde doen heb ik gevraagd of anderen ook mee wilden doen. Kinderen zien andere dingen, jongeren weer andere dingen en wat dacht je van andere kunstenaars?

Het gaat niet alleen om het kijken maar ook om het letterlijk meemaken, als ik mensen help om te kijken en te maken wat zij in hun omgeving zien….

Daarom heb ik kinderen van de Mariaschool, die ook in dit gebouw zit, gevraagd om mee te helpen met het maken van het boek. Ook vroeg ik jongeren van het Designcollege op de Beukelsdijk. En er hebben volwassenen meegewerkt: studenten van de Volksuniversiteit, kunstenaars uit de buurt. Maar gewone mensen op de Singel hebben ook mee getekend, bijvoorbeeld de meneer van de kiosk van Singeldingen, 

Wat komt er in het boek?

Bomen en huizen en de Singel zelf, het water en het park met de mensen en de dieren, verkeersborden en hondenpoep. Een stukje van het riool wat naar het gemaal op het Heemraadsplein gaat.

Als het boek af is, nou ja af… geef ik het aan de Mariasschool. Die mag er dan zelf aan verder werken. Af komt het niet, dat was ook nooit de bedoeling. Het is de bedoeling dat het zoals dat je een steentje in het water van de Singel gooit er golfjes ontstaan, steeds meer. Zo zou ik willen dat er steeds meer naar de Singel gekeken wordt en Kunst over gemaakt wordt, liedjes, gedichten, verhalen, druksels en tekeningen. Dus vraag ik aan de Mariasschool of ze het boek willen uitlenen aan andere scholen of buurthuizen zodat er steeds verder aan gewerkt kan worden.

Wil je op de hoogte gehouden worden? Abonneer je dan op mijn blog.